Phloris

Zijn lippen bewogen in stilte heen en weer. De dunne lijntjes die zijn mond vormden trilden, en wanneer ze haar eigen adem inhield kon ze de lucht zachtjes tussen de gebruinde rimpels vandaan horen sijpelen. De rest van zijn gezicht had dezelfde zongebruinde tint, alsof het zachte, roze vlees naar binnen gevouwen was, om zijn tanden heen. Als een soort schildpad. Maar nu leek het alsof er een smalle streep slordige lippenstift op was aangebracht. Zijn hoofd leek kleiner. Ze keek in zijn ogen, die open stonden en recht in die van haar staarden. Er was geen beweging in metersdiepe poelen, maar ze glinsterden als doodstille spiegels die iets wis